“Moord uit het verleden” van Agatha Christie

Oorspr. titel: “Sleeping Murder”

“Het is werkelijk erg riskant, de mensen te geloven. Ik ben daar al jaren geleden mee opgehouden.”

Voor een reading challenge waaraan ik dit jaar deelneem, was één van de te lezen boeken “een boek waar je moeder van hield”. Dat was geen gemakkelijke opgave. Niet om een boek te kiezen, neen. Dat zou er een van Agatha Christie worden, daar was mijn moeder dol op. Maar emotioneel knaagde dat wel. Tijdens haar laatste levensmaanden heeft ze namelijk alle Christies nog eens herlezen, en ik zie nog steeds de volledige reeks mooi opgesteld naast haar ziekenbed staan. Herinneringen… Dat is nu bijna 20 jaar geleden en sindsdien heb ik geen Agatha Christie meer aangeraakt. Maar nu had ik daar plots toch weer zin in.

Hercule Poirot is natuurlijk Agatha Christies meest bekende detective, maar zelf heb ik altijd een zwak gehad voor Miss Marple, het lieve, oude dametje dat meestal bij een kopje thee en tussen twee stukken cake in alle misdaden oplost. “Moord uit het verleden” is het laatste Miss Marple-avontuur, dat werd uitgebracht in 1976, net na het overlijden van de auteur (hoewel het al in de jaren ’40 was geschreven).

Gwenda en Giles, een jong Nieuw-Zeelands koppeltje, hebben net een huis gekocht aan de Engelse kust. Een prachtige oude villa, waar ze beiden weg van zijn. Maar dan gebeuren er vreemde dingen. Gwenda blijkt dingen te weten over het huis die ze onmogelijk kan weten. Ze ziet gruwelijke beelden uit het verleden. Spookt het in “Heuvelkant” of is er iets anders aan de hand? Al gauw blijkt dat er in het huis jaren geleden een moord werd gepleegd, die nooit werd opgehelderd. Gwenda en Giles besluiten om uit te zoeken wat er precies gebeurd is. Maar dat is niet zonder gevaren en hoe dichter ze bij de waarheid komen, hoe gevaarlijker de situatie voor hen wordt. Miss Marple voelt de dreiging en besluit hen een handje te helpen.

Opvallend is toch wel dat Miss Marple in deze roman een beetje op het achterplan staat. Het is vooral Gwenda die de aandacht naar zich toe trekt.  “Moord uit het verleden” is een misdaadroman die traditioneel wordt opgebouwd. Zoals zo vaak voert Agatha Christie een resem verdachten op, om dan aan het eind nog  een wit konijn tevoorschijn te toveren. Moderne lezers zullen heel wat clichés aantreffen in haar boeken, maar je mag natuurlijk niet vergeten dat zij veel van die clichés ook zelf heeft uitgevonden. Ja, dit is al heel wat jaren geleden geschreven en je voelt dat ook. Maar oubollig zou ik het zeker niet noemen. Charmant is een beter woord. Het was voor mij in ieder geval een heel aangename ervaring om Agatha Christie te herontdekken.

Agatha Christie: Moord uit het verleden. Het Laatste Nieuws, 2015, 215 blz.

Oorspr. uitgave: 1976