“Everything fades. Everything goes. Everything dies.”
Hoe zou het zijn om in de gedachten te kunnen kruipen van de medemens? Niet enkel te horen wat hij zegt, maar ook te weten wat hij echt denkt en voelt. Een vloek of een geschenk? David Selig is een telepaat en hij kan van kindsbeen af de gedachten van anderen lezen. Het heeft hem al veel leed bezorgd, maar anderzijds geeft het hem ook macht. Het is een gave die niemand anders heeft, die hem boven anderen stelt. Die hem in staat stelt om op een unieke manier verbonden te zijn met anderen. Maar als hij ouder wordt, begint zijn gave af te nemen en stilaan verliest hij het voor hem enige middel om verbondenheid te voelen.
Robert Silverberg is een veelzijdig auteur, die vooral bekend is als sciencefictionschrijver. “Dying Inside” wordt ook bij dat genre gerekend, maar is dat slechts marginaal: Seligs telepatische gave is het enige buiten-gewone aspect in deze roman, en die wordt dan ook nog nergens wetenschappelijk verklaard. Zijn gave is in de eerste plaats een middel om een heel ander verhaal te vertellen en dat is een erg menselijk verhaal.
“Dying Inside” leest als een ‘literaire’ roman en in dit geval mag je ‘literair’ gerust vertalen als ‘niet bepaald gemakkelijk’. Het verhaal verspringt in tijd willekeurig tussen verschillende periodes uit het leven van Selig. Ook het vertelperspectief is vrij uniek: 1ste en 3de persoon, maar bepaalde passages worden ook in de 2de persoon verteld. We krijgen een blik in de gedachtengang van Selig – die allesbehalve rechtlijnig is – en via hem ook in die van andere personages. De roman staat vol filosofische overpeinzingen en verwijzingen naar psychologie, literatuur, poëzie,… die lang niet iedereen zal doorhebben. Bovendien is Selig niet bepaald een sympathiek personage, waardoor lezers zich moeilijk met hem zullen kunnen identificeren. Dit alles maakt dat het boek zich niet gemakkelijk laat lezen en je moet er echt je aandacht wel bijhouden. Maar als je door dit alles heen leest, vind je het verhaal van een doodgewoon mens zoals jij en ik, die zijn weg zoekt in een complexe wereld en een connectie probeert te vinden met anderen, hunkerend naar liefde en begrip. In plaats daarvan vindt hij enkel leegte en eenzaamheid. En dat is dan weer iets waar velen zich wel in zullen herkennen. Een boek dat toch een behoorlijke indruk op mij heeft achtergelaten.
Robert Silverberg: Dying Inside. London, Gollancz, 2005, 201 p.
Oorspr. uitgave: 1972
Geen opmerkingen:
Een reactie posten