"De hondeneters" van Marita de Sterck

"Als een hond in een gevecht met heel zijn lijf liet zien dat hij zich overgaf, (...) stopte de sterkere met vechten. Het waren de mensen die soldaten met een witte vlag overhoopschoten."

Tot een klein jaar geleden had ik nog nooit van een 'reading challenge' gehoord. Dat blijkt een uitdaging te zijn, waarbij je je voorneemt om het komende jaar bepaalde boeken te lezen. Meestal blijkt dat te gaan over het halen van een zeker aantal, maar dat zegt mij niets. Twee andere 'challenges' leken mij wel interessant om aan deel te nemen, omdat ik zo toch naar enkele andere boeken zou grijpen dan normaal: 'Ik lees Nederlands' en de bizar getitelde 'Pop Sugar Reading Challenge'. Eén van de uitdagingen in die laatste is het lezen van 'een boek dat zich in je buurt afspeelt'. In mijn zoektocht naar boeken gesitueerd in Boom kwam ik terecht bij 'De hondeneters', een historisch jeugdboek van Marita de Sterck.

Mechelen, 1917. Net als de meeste jongemannen is Nest Vervoort als soldaat naar het front gestuurd. Victor, zijn broer, is de dans ontsprongen vanwege zijn ziekte. Maar leven met epilepsie is ook geen lachertje. Victors enige vriend is Django, zijn hond. Meer dan een vriend, want Django kan aanvoelen wanneer Victor een aanval zal krijgen, en heeft hem zo al vaak voor zeer onaangename situaties kunnen behoeden. Maar op een dag blijkt Django spoorloos. Als Victor hoort dat er vele honden verdwijnen om naar de hondenslachterij in Boom te worden gebracht, neemt hij pak en zak en vertrekt richting Boom. Tijdens zijn tocht ontmoet Victor een resem kleurrijke, volkse figuren als de prostituées Trezeke Viool en Irma Nooitgenoeg, de ongemanierde, maar o-zo-aantrekkelijke Anna, de geheimzinnige veerman en de vrouw met de baard, die hem allemaal heel wat levenslessen zullen bijbrengen.

'De hondeneters' is een interessante Bildungsroman die zeker niet enkel door jeugdige lezers geapprecieerd zal worden. Het mag dan een jeugdroman zijn, de Sterck heeft met 'De hondeneters' een bijzonder rauw, hard boek geschreven. Het is volgestouwd met gruwel, geweld, verraad en seks - allemaal netjes gedoseerd om het realistisch te maken, zonder sensatie te zoeken. De gruwel van de oorlog kan en mag niet verhuld worden. De bizarre figuren die Victor ontmoet 'verluchten' het geheel wel en maken dat het lezen van dit boek ook een heel 'volks' gevoel krijgt. De dialogen zijn in het dialect geschreven, wat het geheel heel authentiek maakt.

Als relatief recente inwijkeling in Boom, ken ik weinig over de geschiedenis van de gemeente. Zo wist ik wel dat ik een 'hondenfretter' was geworden, maar ik had geen idee waar die benaming vandaan kwam. Achteraan het boek staat er ook nog een kaart, waarop Victors tocht wordt weergegeven. Interessant als je de omgeving een beetje kent. Zo blijkt de hondenslachterij op slechts enkele honderden meters te hebben gelegen van waar ik nu woon. Leuk weetjes, allemaal.


Marita de Sterck: De hondeneters. Amsterdam/Antwerpen, Querido, 2014, 197 blz.
Oorspr. uitgave: 2009