"The Loved One" van Evelyn Waugh

"They are a very generous decent lot of people out here and they don't expect you to listen. Always remember that, dear boy. It's the secret of social ease in this country. They talk entirely for their own pleasure. Nothing they say is designed to be heard."

Ik weet niet of het iets zegt over mij als persoon, maar ik heb een zwak voor humor die zich afspeelt in lijkenhuizen of begrafenisondernemingen. Misschien heeft het iets te maken met een manier om om te gaan met het onvermijdelijke einde? In ieder geval heb ik weer heel erg zitten grinniken met deze korte roman van Evelyn Waugh.

"The Loved One" speelt zich af in en rond het begrafenispark 'Whispering Glades', een waar paradijs waar de overleden dierbaren -de 'Loved Ones'- hun laatste rustplaats krijgen. Dennis Barlow is een weinig succesvolle Engelse dichter die naar Amerika is getrokken om een carrière te beginnen in Hollywood. Nu werkt hij echter voor 'Happier Hunting Grounds', een begrafenisonderneming voor huisdieren. Wanneer zijn gastheer zelfmoord pleegt, bezoekt Barlow 'Whispering Glades' om de begrafenis te regelen. Daar ontmoet hij Aimée Thanatogenos, een romantische, naïeve schoonheidsspecialiste wier taak het is om de overledenen zo mooi mogelijk op te smukken voor hun uitvaart. Hij voelt zich meteen tot haar aangetrokken. Maar ook Mr Joyboy, de hoofdbegrafenisondernemer, heeft een oogje op Aimée laten vallen.

"The Loved One" is harde, bijtende satire. De auteur, die zelf geen al te positieve ervaringen had in de Verenigde Staten, laat hier geen spaander heel van de oppervlakkige Amerikaanse samenleving. Maar ook de Engelse personages maken geen al te goede beurt. Het opsmukken van de 'Loved Ones' staat hier mooi symbool voor de menselijke hypocrisie: geen kost is te hoog om de overleden dierbaren (zowel mens als dier) te eren, maar de nog levende 'Loved Ones' worden als vuil behandeld.

De karikaturale personages, de flirtscènes in het bijzijn van de opgesmukte lijken, de hilarische dialogen... Ik vond dit alles onweerstaanbaar grappig (waarschijnlijk versterkt door het feit dat ik net de prachtige maar o-zo-deprimerende roman "Tess of the d'Urbervilles" gelezen had). Zwarte humor van de bovenste plank.

Evelyn Waugh: The Loved One. London, Penguin, 2000, 127 p.
Oorspr. uitgave: 1948