"The Questing of Kedrigern" van John Morressy

"I heard of one king's son who kissed a beautiful princess and sent her and her entire household into a deep sleep. Someone finally had to send for an old witch to come and prick everyone's finger with a spindle in order to get them moving again."

Hoewel ik aan een angstaanjagend tempo nieuwe boeken blijf bijkopen, duik ik graag af en toe eens in mijn boekenkasten om een boekje uit te kiezen dat al heel lang ligt te wachten om gelezen te worden. Zo heb ik in de jaren '80 een reeks boekjes aangekocht over de tovenaar Kedrigern. Ik heb er toen eentje van gelezen, en vond dat heel goed, maar het is pas onlangs dat ik de rest van de reeks ben beginnen lezen.

Kedrigern is een relatief jonge tovenaar, pas 166 jaar oud, maar toch al een klinkende naam onder zijn mede-tovenaars. Kedrigern is een bijzonder goedmoedig man, maar nogal lui. Hij haat reizen en drukte, en blijft nog het liefst in alle rust in zijn woning op Silent Thunder Mountain. Maar zijn knappe vrouw Princess wil wel eens een stapje in de wereld zetten en Kedrigern laat zich overhalen om zich toch onder de mensen te begeven. Foute keuze, want ze worden ongewild betrokken in een ruzie tussen twee dronken tovenaars en Princess wordt per ongeluk omgetoverd tot een kikker. Ondanks zijn rijke ervaring met dergelijke zaken, lukt het Kedrigern niet om de spreuk ongedaan te maken en hij zal op zoek moeten gaan naar de oude, machtige tovenaar Arlebar, de enige die van Princess terug een prinses kan maken. Tijdens zijn queeste ontmoet Kedrigern een hele resem kleurrijke figuren: Handsome, een onuitstaanbaar ijdele prins; een overenthousiaste prinses, die niets liever doet dan zingen; een draak die in alliteraties spreekt, de Dood in Hoogst Eigen Persoon (die ook wel eens een steekje laat vallen),... In zijn reis moet hij langs verraderlijke en gevaarlijke plaatsen trekken (waaronder een mysterieuze futuristische locatie die L.A. wordt genoemd).

De draak wordt gestoken met een hele hoop fantasy- en sprookjesclichés. Het doet af en toe wat denken aan de vroegste boeken uit de Discworld-saga van Terry Pratchett. Een heerlijk lichtvoetig tussendoortje.

John Morressy: The Questing of Kedrigern. New York, Ace, 1987, 202 p.