(Ned.: “De Exorcist”)
“As far as God goes, I am a nonbeliever. Still am. But when it comes to
a devil --- well, that's something else.”
“The Exorcist” is een fenomeen.
Eerst en vooral natuurlijk door de verfilming uit 1973. Zelf was ik nog heel
jong toen ik de film voor het eerst zag en de schokkende beelden van het door
de duivel bezeten meisje (gespeeld door ene Linda Blair – dat heb ik om één of
andere reden altijd onthouden) zitten in mijn geheugen gegrift – dat
ronddraaiende hoofd, het schuddende bed, de waterval van groen braaksel,… Tegenwoordig
zijn we misschien meer gewend, maar jongens, wat een griezelige prent was dat.
Die memorabele film was gebaseerd
op de roman van William Peter Blatty. Hij deed zelf de bewerking voor het witte
doek en daardoor is er nauwelijks een verschil tussen boek en film. Chris
MacNeal is een bekende Hollywoodactrice die met haar dochter Regan in
Georgetown woont. Regan begint vreemd gedrag te vertonen. Aanvankelijk lijkt
het niets echt ernstigs - het begint bij het verzonnen vriendje en
slaapwandelen, maar stilaan begint het zeer verontrustende vormen aan te nemen:
epileptische aanvallen, scheldtirades en zelfverminking. Artsen en psychologen
blijken niet in staat om te helpen en ten einde raad vraagt Chris de hulp van
een priester. Zou exorcisme de oplossing kunnen zijn? Father Karras, die zelf
in een geloofscrisis zit, weigert aanvankelijk echter te geloven dat het om een
echte bezetenheid gaat. Wanneer de demonische entiteit ook hem begint te tergen
door op zijn zwakheden in te werken, gaat hij ermee akkoord om het exorcisme
uit te voeren, als assistent van de ervaren Father Merrin.
Hoewel er dus weinig verschil is
tussen boek en film, was het lezen van de roman voor mij een heel andere
ervaring dan het bekijken van de film. Het zijn niet de schokkende, gruwelijke
scènes die opvallen, maar de diepgang van de personages. Eén van de weinige
voorbeelden waarbij de verfilming kan tippen aan het boek, maar dat betekent
niet dat het boek overbodig zou zijn, integendeel. Dit is essentiële lectuur,
en niet enkel voor horrorliefhebbers.
William Peter Blatty: The Exorcist, London, Corgi, 2011, 378 p.
Oorspr. uitave: 1971
Geen opmerkingen:
Een reactie posten