"Carta" van Sterre Carron

"Door de stoom van het warme water beslaat de spiegel stilaan. Voor mijn gezicht verdwijnt, zeg ik tegen mezelf: 'Ik ben zo slecht nog niet. Ik dood nooit zonder reden."

Het is een bevreemdende ervaring als je je naam ziet verschijnen op de pagina's van een boek. Neen, niet in het colofon, of in het dankwoord van de auteur, maar als een volwaardig personage in het verhaal. 'Edwin Baeyens' is inderdaad zo'n personage in het nieuwste boek van thrillerschrijfster Sterre Carron. Dat is overigens geen toeval. Enige tijd geleden liet de auteur via haar Facebookpagina weten dat ze haar nieuwste roman wilde bevolken met personages die de namen van haar lezers zouden dragen. Het is ook een manier om aan klantenbinding te doen. Mijn naam was een van de twaalf die werden uitgeloot. Ik heb echter tot gisteren moeten wachten om te weten welke rol 'ik' toebedeeld kreeg. Aangezien ik in mijn recensies van haar vorige boeken wel eens een woordje van kritiek durfde uiten, stelde ik mij al voor dat ze mij een of ander gruwelijk einde had toebedacht, of erger nog, mij in de rol van de gewetenloze moordenaar had geduwd en me zo met een levenslange wroeging opgesolferd. Ik ga hier nog niet verklappen of mijn angsten waarheid zijn geworden...

Alle gekheid op een stokje, Sterre Carron heeft al meermaals aangetoond dat zij heel goed om kan met kritiek, en dat ze die ook gebruikt om als schrijfster nog te groeien.  Zij zou een goedbedoelende boekenblogger nooit kwaad doen. Dat hoop ik, tenminste.

Maar goed, aan dit alles heeft de overgrote meerderheid van de lezers natuurlijk geen boodschap. Die verwachten gewoon een vlotte, spannende thriller en met "Carta" worden ze op hun wenken bediend. In haar vorige twee romans, "Indra" en "Gotcha!", werd de lezer nog overdonderd met uitgebreide achtergrondverhalen over de daders en/of slachtoffers. Dat gaf diepgang aan de personages, maar stokte de spanning wel een beetje. "Carta" is heel anders. Als lezer ben je nog maar net aan het boek begonnen of er zijn al een brutale verkrachting en enkele gruwelijke moorden de revue gepasseerd. Bij elk lijk wordt een speelkaart aangetroffen, met daarop telkens een andere cijfercode. Hoofdinspecteur Rani Diaz beseft dat ze met een seriemoordenaar te maken hebben, en nog wel een die bijzonder gewiekst is. Het rechercheteam vindt geen enkel spoor en wanneer er nog slachtoffers vallen, ziet Rani zich verplicht om hulp van buitenaf te vragen.


Het boek introduceert heel wat nieuwe personages en daardoor staan de oudgedienden misschien wat minder in de schijnwerpers dan we gewend zijn. Rania's beslommeringen, zowel op de werkvloer als thuis, krijgen wel weer heel wat aandacht. Leuk voor wie de reeks volgt; misschien wat minder interessant voor incidentele lezers. Het lukt de auteur ook in dit boek weer om van de moordenaar een sterk, volwaardig personage te maken dat meer is dan zomaar een excuus om een thriller rond te schrijven. De hoofdstukken waarin we de moordenaar volgen, zijn in de eerste persoon, in de tegenwoordige tijd geschreven. Dat is een techniek waarvan de auteur ook in eerdere boeken al gebruik maakte. Dit geeft een zekere directheid. Het zijn bijna filmische scènes waarin je in het hoofd kruipt van de dader terwijl hij op een afstandelijke, ijskoude manier zijn gruweldaden plant en uitvoert. In andere passages waarin de dader aan het woord is, ontmoeten we dan een heel ander personage: daarin vertelt hij over zijn leven, de problemen die hem geteisterd hebben en de beslissende momenten die zijn leven getekend hebben. Je kan niet anders dan met hem meevoelen en je zou bijna begrijpen waarom hij zijn wandaden pleegt. Bijna.


De schrijfstijl van Sterre Carron is ondertussen heel herkenbaar geworden. Verwacht geen mooie, poëtische taal en uitgebreide beschrijvingen. Carron schrijft korte zinnen, korte hoofdstukken. Geen woord te veel dus. Die spaarzame taal betekent overigens niet dat Sterre geen aandacht heeft voor details. Personages zijn solide genoeg om niet als kartonnen karakters over te komen. Met hen kunnen meeleven is in een thriller een voorwaarde om ook echt te kunnen 'thrillen'. Het forensisch onderzoek heeft Sterre Carron duidelijk heel wat research gekost, maar je krijgt nooit een information overload. Belangrijke informatie wordt meestal via dialogen doorgegeven. Dat laatste heeft wel als gevolg dat die dialogen soms wat onrealistisch overkomen en meer schrijf- dan spreektaal lijken. Misschien iets waar de auteur nog aan kan werken? Maar ik ga hier echt niet zitten mopperen. Ik heb het boek in één dag uitgelezen en ik ben blij om te zien dat sommige van de puntjes van kritiek die ik in mijn vorige recensies aanhaalde, hier niet meer van toepassing zijn.

Is "Carta" mijn favoriete Sterre Carron-boek? Wellicht niet. Daarvoor heeft de rauwe realiteit van "Indra" me destijds te hard aangegrepen en ook "Indigo" blijft plakken. Maar "Carta" is wel een sterke, spannende thriller die aantoont dat Sterre Carron als auteur blijft groeien.

Auteur: Sterre Carron
Titel: Carta
Uitgeverij: Witsand Uitgevers
Jaar: 2017
Aantal bladzijden: 327 blz.
ISBN: 9789492011671

"Sarah Canary" by Karen Joy Fowler

"It was a mystery. She was just there suddenly, talking to someone, maybe to him, maybe to herself. Her speech had no meaning he could discern."

1873. In a Chinese labour camp in the Washington Territories, a mysterious woman appears out of nowhere. She wails, moans and speaks in an incomprehensible language and everyone is baffled by her appearance. She's given the name Sarah Canary, because 'she sings like an angel'.
Young Chin is ordered to escort her out of the camp and the pair end up in an insane asylum, where they team up with B.J. (a brilliant character). Sarah is then taken away by one Harold, who exhibits her as the 'Alaskan Wild Woman' in a freak show. When Harold tries to rape her, she flees, along with Adelaide Dixon, a feminist.

At times, this is very funny book, but it also raises a lot of  profound issues and that makes it very moving as well. I quite enjoyed reading it, but at the same time I never felt that I really knew what I was reading. It reads like an account of the fortunes and misfortunes of a couple of very diverse characters, but then there's this strange and mysterious Sarah Canary, who doesn't really do much in the novel, but means something else to each character. The author never reveals quite who or what she really is. Is she a ghost, an angel, an alien or just a woman who is insane? Feminism, immigrants, the treatment of people who are 'different' (Indians, the insane, 'freaks',...) are clearly issues that the writer wants to focus on.

It makes for a strange reading experience, as you never know what kind of book you're reading; yes, it's possible to see this as science fiction, fantasy, magical realism or indeed just a historical novel. Making this book part of the SF Masterworks series kind of makes up your mind for you, but it would be a pity to just stick to this interpretation. The strength of the novel lies exactly in the mystery it provides, not in the solution. It's a very literary novel - it is a deceptively easy read, but at the same time it shows a lot of depth and it makes you think.

Author: Karen Joy Fowler
Title: Sarah Canary
Publisher: Gollancz, London
Year: 2012 (orig. 1991)
Number of pages: 301 p.
ISBN: 9780575131361

"Getekend vonnis" van Jo Claes

"De paniek gierde ineens door haar hersenen. De handen van de man zaten als een bankschroef om haar keel. Ze voelde hoe de druk toenam. Het deed pijn. Verschrikkelijk veel pijn. Ze kreeg geen lucht meer. Ze moest iets doen, ze moest..."

Net als bij vorige werken heeft Jo Claes hier weer een zeer passende titel gekozen. Het zesde boek uit de Thomas Berg-reeks speelt zich af in de wereld van de striptekenaars en -verzamelaars. In tegenstelling tot vele van Claes' andere boeken, die meestal beginnen met een lange proloog, start "Getekend Vonnis" meteen in volle actie. Al na enkele bladzijden is de eerste moord een feit. Een jonge vrouw wordt dood teruggevonden in een café. Ze is verkracht en brutaal vermoord. Een potlood is door haar tong geboord en naast haar wordt een bladzijde uit een stripverhaal gevonden, met daarop een al even brutale verkrachtingsscène. Niet veel later wordt een tweede lijk in gelijkaardige omstandigheden aangetroffen. Het lijkt erop dat in Leuven een psychopatische seriemoordenaar aan het werk is, zeker wanneer er nog meer slachtoffers vallen. Thomas Berg en zijn team tasten in het duister. Leuven raakt stilaan in paniek en omdat hij geen vooruitgang in de zaak boekt, wordt Berg het kind van de rekening: hij wordt hard aangepakt door zowel de pers als zijn oversten. Berg bijt zich echter vast in de zaak en is zelfs bereid om zijn carrière op het spel te zetten om de moordenaar in te rekenen.

Alweer een fantastische misdaadroman van Jo Claes. Elk boek dat ik van hem gelezen heb, was heel goed en elk nieuw boek is ook weer een tikkeltje beter dan het vorige. Dat geldt zeker ook voor "Getekend vonnis". Een ingenieus plot, met sterke, geloofwaardige personages, realistische dialogen en een opmerkelijk oog voor details - het zijn handelsmerken geworden van Jo Claes. Ik ben helemaal geen specialist in Vlaamse misdaadauteurs, maar wie Jo Claes nog niet gelezen heeft, moet dat zeker eens proberen. En waarom niet beginnen met deze "Getekend vonnis"?

Auteur: Jo Claes
Titel: Getekend vonnis
Uitgeverij: Houtekiet, Antwerpen/Utrecht
Jaar: 2013
Aantal bladzijden: 474 blz.
ISBN: 9789089242358

"The Crystal Cave" by Mary Stewart

“The gods only go with you if you put yourself in their path. And that takes courage.”

There have been countless versions of the King Arthur myth over the years, both in literature and on screen, but also in music, the theatre .... Of the more modern takes on the story, Mary Stewart's Arthurian Saga is one of the most famous. The first three parts of the quintet are known as the "Merlin Trilogy"and are told through the eyes of royal adviser and prophet Merlin.

"The Crystal Cave" recounts Merlin's story from the age of about six. He grows up at a Welsh king's court as the bastard son of Princess Niniane. It's a mystery who his father is, only known to Merlin as 'the prince of darkness'. Merlin finds out he has a special gift, known as 'the Sight' and he is instructed how to cope with that by the hermit Galapas. When the king dies and his son, Camlach, becomes the new ruler, Merlin suddenly finds himself in danger. He runs away and ends up in Less Britain (Brittany), where he meets Ambrosius, who, along with his brother Uther, is preparing to conquer Britain. Arthur himself doesn't appear yet in this first book, but Merlin's prescience of the coming of the 'once and future king' is present all through the novel.

"The Crystal Cave" is a great novel which mixes history, fantasy and legend in a very entertaining way. Usually Merlin is portrayed as a quite mysterious character, but seeing the events unfold from his point of view, makes for an original take on the myth. It's beautifully written, with an intriguing plot, a fantastic, mysterious atmosphere and great characters. An excellent read.


Author: Mary Stewart
Title: The Crystal Cave
Publisher: EOS, New York
Year: 2003 (orig. 1970)
Number of pages: 495 p.
ISBN: 9780060548254