"De vloek der vaderen" van John Saul

"Haar kreten stierven weg in gekreun en ze keek naar hem op met de angst van een in de val gelopen dier. De zon verdween achter een wolk."

In 1983 was ik 16 en een groot fan van Stephen King. Ik had alles gelezen wat de horror-grootmeester tot dan toe had neergepend en was voortdurend op zoek naar gelijkaardige lectuur. In de ECI-catalogus ontdekte ik dit boek van John Saul, een auteur die inmiddels al ruim dertig romans op zijn naam heeft staan. Deze "De vloek der vaderen" ("Suffer the Children") was zijn debuut.

Sarah is de jongste telg van de Conger-familie; een speels, vrolijk kind, tot ze een jaar geleden een wel heel gewelddadige en traumatische ervaring opdeed. Sinds toen heeft ze niet meer gesproken en heeft ze zich helemaal in zichzelf teruggetrokken.

Oudere zus Elisabeth is een modelkind en ze is de enige die bij Sarah lijkt te kunnen doordringen. Haar extreem geduldige en verantwoordelijke houding ten opzichte van haar zusje doen haar veel volwassener lijken dan haar dertien jaar.
En dan gebeuren en vreemde dingen in Port Arbello. Huisdieren en kinderen verdwijnen spoorloos en de gemeenschap is radeloos. Heeft dit alles iets te maken met wat de kleine Sarah overkomen is? Is er een link met de onheilspellende voorspellingen die een oude vrouw tientallen jaren geleden op haar sterfbed maakte? Schuilt er waarheid in de 'vloek van de Congers'? En hoe komt het dat Elisabeth als twee druppels water lijkt op het mysterieuze meisje op een schilderij, dat de Congers op zolder hebben gevonden - een meisje dat volledig uit de familiegeschiedenis lijkt te zijn gewist?

Na 'De vloek der vaderen' heb ik nog één boek van John Saul gelezen, maar daarna heb ik hem niet meer gevolgd. Misschien omdat de korte inhouden van bijna al zijn boeken op elkaar lijken (iets van een oeroude vloek en kinderen die bezeten zijn)? In ieder geval weet ik nog dat ik "De vloek der vaderen" destijds heel goed vond. Bij herlezing ben ik iets minder enthousiast. Niet dat ik het niet graag gelezen heb, maar dit is 'light' horror, die meer in het straatje ligt van een Virginia Andrews of een Mary Higgins Clark, dan van horrorauteurs als King, Robert McCammon of Graham Masterton, die ik prefereer. Het boek is goed en vlot geschreven, maar van echte horror of enige diepgang is niet veel sprake. De gebeurtenissen zijn voorspelbaar en de personages zijn allemaal redelijk vlak. Dit is het soort boek dat ik best wel eens graag lees; op luie momenten waarin ik niet te veeleisend ben. Het sinistere sfeertje blijft wel hangen, maar er is toch meer nodig om een écht goed boek te zijn.

Auteur: John Saul
Titel: De vloek der vaderen (orig. "Suffer the Children")
Uitgeverij: W&L, Amsterdam
Jaar: 1983 (oorspr. 1977)
Aantal bladzijden: 255 p.
ISBN: 9062134807