“This is how we bring about our own damnation, you know - by ignoring the
voice that begs us to stop. To stop while there's still time.”
Sommige verhalen starten in volle actie - je zit dan als lezer van bij het begin in een sneltrein, die je niet meer kan verlaten vooraleer het verhaal ten einde is. Andere zijn helemaal anders - de personages staan daar centraal en het verhaal wordt soms tergend traag opgebouwd, om dan tot een geweldige climax te komen. Ik kan beide soorten appreciëren en een auteur als Stephen King is ook in beide een meester. Zijn "Revival" behoort tot het laatste type, zodanig zelfs dat je als lezer zelfs het gevoel hebt dat je tegen het einde een totaal ander boek aan het lezen bent dan in het begin. King is echter vaardig genoeg om dit in een samenhangend geheel te verpakken.
Als kleine jongen leert Jamie Morton dominee Charles Jacobs kennen. Van in het begin wordt hij gefascineerd door de man en zijn ideeën. Maar nadat hij op een gruwelijke wijze zijn vrouw en zoon verliest, verandert Jacobs. Een obsessie maakt zich van hem meester, die ook anderen aansteekt. Jamie Morton zal in de loop van zijn leven meermaals het pad kruisen met Jacobs en de dubbelzinnige gevoelens die hij voor hem heeft -respect voor de man die hij was en afschuw voor waar hij zich nu mee bezig houdt- vormen de basis voor deze roman.
Voor het grootste deel van het boek, heb je als lezer helemaal niet de indruk dat je een horrorroman zit te lezen. We krijgen het levensverhaal van Jaimie Morton voorgeschoteld; van de kleine jongen die met verwondering naar de wereld kijkt, tot de muzikant, wiens verslaving hem ei-zo-na het leven kost en die 'gered' wordt door Charles Jacobs. Slechts af en toe geeft King kleine suggesties dat er meer staat te gebeuren, soms enkel door te verwijzen naar andere verhalen. Het zullen waarschijnlijk dan ook enkel 'ervaren' lezers zijn die deze hints zullen oppikken. We zijn al een stuk voorbij de helft wanneer de toon verandert - de focus ligt nu op de obsessie van Jacobs; zijn streven om de krachten van elektriciteit te beheersen om zo het Leven te kunnen controleren. De link met Mary Shelly's "Frankenstein" is duidelijk. Het einde is dan weer onvervalst Lovecraftiaans, en als je "The Great God Pan" van Arthur Machen kent (dat ik, niet toevallig, net voor "Revival" gelezen heb - zie mijn recensie), zal de impact des te groter zijn.
Voor mij kan "Revival" stante pede in de lijst van Kings meesterwerken worden bijgevoegd, hoewel het voor de grote massa misschien iets minder toegankelijk is dan bijvoorbeeld een "The Shining" of "Carrie". Grootse horrorliteratuur, die zoveel meer is dan de goedkope schrikeffecten waarvan zovele andere genreauteurs zich bedienen.
Stephen King: Revival. London, Hodder, 2015, 372 p.
Oorspr. uitgave: 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten